Klein kind… grote zorg

Toen werd vastgesteld dat onze zoon een beperking heeft, probeerden we de zorg zo lang mogelijk zelf te dragen. Met de ondersteuning van een dagcentrum lukte dat ook een hele tijd. Door de zware nachten begon de vermoeidheid echter de overhand te nemen. We hadden het gevoel enkel nog met het zorgen bezig te zijn. Heel ons gezin werd hier door beïnvloed. Op dat moment wisten we dat het niet meer haalbaar was om het allemaal zelf te doen en dat we een andere oplossing moesten zoeken.

Eerst verbleef onze zoon in een revalidatiecentrum. Al gauw gingen we op zoek naar een meer permanente oplossing, ergens waar hij zich thuis zou kunnen voelen. Al tijdens het eerste bezoek aan de Stichting MM Delacroix hadden we een positief gevoel. Dat gevoel werd nog versterkt na zijn opname. Het personeel luisterde echt naar ons en hield rekening met de noden van onze zoon. Er ging veel aandacht naar hoe we thuis alles deden en hoe dit in de leefgroep kon voortgezet worden.

Samen kan je meer

Eerst gaven wij vooral tips aan de leefgroep. Na een tijdje merkten we dat wij ook heel wat te leren hadden van de manier waarop het personeel omging met onze zoon.

We zagen dat verblijven in een voorziening mogelijkheden biedt die je thuis niet kan doen. Zo is er een heel aanbod aan activiteiten: belevingstheater, snoezelen, golfkar, duofietsen, paardrijden, huifkar, leefgroepsvakantie aan zee… Onze zoon kan hier samenzijn met kinderen van zijn niveau. Je merkt dat ze toch een band opbouwen met elkaar. We komen hier in contact met lotgenoten. Zeker in het begin hadden we er veel aan om andere ouders hun verhaal te horen en het onze te vertellen. Iedereen doorloopt een ander verwerkingsproces, toch vind je steun bij elkaar. Op het jaarlijkse familiefeest leer je elkaar goed kennen. Ook op andere activiteiten zoals Halloween en Hagherun spreken we samen af.

We zien dat onze zoon graag naar de voorziening komt, maar hij komt ook even graag terug naar huis. Zien dat hij gelukkig is, helpt om de momenten samen met hem positief in te vullen. Het is een gedeelde zorg geworden.

Positief samenwerken

Ik hecht veel belang aan open communicatie, aan samen naar oplossingen zoeken. Vanuit dit standpunt en om het verblijf voor alle kinderen en volwassenen in de Stichting zo aangenaam mogelijk te maken, besloot ik om mee in de gebruikersraad te stappen. Op dit moment ben ik voorzitter voor de minderjarigen.

In naam van alle ouders breng ik punten onder de aandacht van de directie. Anderzijds kan de directie bij ons ook dingen aftoetsen. We worden betrokken op het grotere geheel van de voorziening. Zo is het fijn om te zien dat ze bij nieuwe initiatieven altijd vertrekken vanuit de bewoners zelf.

Wat brengt de toekomst?

We zijn heel tevreden met de manier waarop de zorg voor onze zoon nu georganiseerd is. Alles gebeurt in functie van hem, op zijn tempo. Het is voor ons als ouders haalbaar geworden. Ook onze andere zoon heeft een geweldig contact met zijn gehandicapte broer. Ze zijn heel betrokken op elkaar.

Toch vragen we ons soms af wat de toekomst nog brengt. We weten dat de zorg voor onze zoon er altijd zal zijn, maar willen zijn broer niet verplichten om hetzelfde te doen als wat wij nu doen. Om die reden zijn we blij dat hier in de Stichting ook een volwassenwerking bestaat. Wij zijn er van overtuigd dat iedereen hier alles in het werk zal stellen om de zorg voor hem op dezelfde manier door te laten lopen in elke levensfase.