< Terug naar het overzicht

Nieuws

In gesprek met onze activiteitencoaches

Sinds het najaar van 2022 zijn er vier activiteitencoaches druk in de weer om onze bewoners leuke dagen te bezorgen. Wat houdt hun takenpakket precies in? Je komt het hier te weten.

Wat houdt jullie job als activiteitencoach in?

Els: bewoners houden ervan om één op één te werken. Die aandacht vinden ze heel fijn. Zo voelen ze zich wat speciaal. Ik moet soms ook bewoners gaan uithalen in een leefgroep zodat ze wat rustig kunnen worden in de tuin. Dat heeft echt een positief effect want nadien zijn ze weer rustig. Medewerkers vragen mij ook naar de recepten die ik maakte met de bewoners of naar tips en tricks voor in de tuin. We brengen ook zelfgekweekte groenten rond naar de leefgroepen. Daarvoor werken we samen met de kiné. Je kunt fietsen en je kunt fietsen met een doel, dat is een groot verschil voor onze bewoners. Zo wordt er bijvoorbeeld rondgefietst met een driewieler met twee tomaten en een komkommer.

Wim: bij mij zijn er veel bewoners met gedragsproblemen. Het is fijn om te zien als ik met de bewoners met de golfkar rij dat ze gelukkig worden. Hoe bewoners beginnen meezingen met de muziek, ze bloeien dan helemaal open. Wij zijn er om de begeleiders extra te ontlasten en hulp te bieden. Als een bewoner het wat moeilijker heeft, kan ik er op inspelen en de bewoner meenemen uit de leefgroep. Dan zien we een positief effect bij de bewoner en keert de rust vaak terug in de leefgroep. Bewoners vinden het ook fijn om eens uit de leefgroep te gaan.

Wij doen elke woensdag een activiteit waar alle groepen van paviljoen 3 naartoe mogen komen. Dan zien de begeleiders me ook bezig en verschieten ze wel van wat we allemaal doen. Het voordeel is dat ik flexibel ben en dat ik bewoners kan ophalen wanneer er behoefte aan is. Zo ontlasten we de begeleiders ook een beetje. Ik vind het belangrijk dat ze me altijd kunnen bellen voor vaste activiteiten, wanneer iemand ziek is. Het zou jammer zijn dat een activiteit niet kan doorgaan dus dan spring ik graag in.

We proberen nu ook veel meer accomodaties en materiaal maximaal te gebruiken, bijvoorbeeld de rolstoelschommel wordt vaker gebruikt dan vroeger, er wordt meer gewandeld met de hond Cartouch, de wellnessruimte wordt vaker gebruikt, de turnzaal wordt meer benut, ...

De activiteitencoaches werken onderling ook samen, zo doe ik vaker activiteiten samen met Karlien, de activiteitencoach uit paviljoen 2. Daarmee brengen we ook bewoners van andere paviljoenen samen. Voor alles wat we doen is er wel overleg met de teamcoördinatoren. Het is fijn dat je je bewoners gelukkig kan maken.

Het is fijn om ook erkenning van de ouders te krijgen. We maken bijvoorbeeld vaak foto’s van de activiteiten die we doen en posten dat op Familienet. Dat wordt erg geapprecieerd door de ouders. Daarnaast doe ik bijvoorbeeld ook de decoratie van het paviljoen.

Samen bereiken we meer dan alleen, dat is zalig. Door onze creativiteit samen te brengen kunnen we nog veel meer bereiken.

Elke: bij mij in campus Thuys Van Heylessem gaat het vooral om gezelschap houden en de bewoners iets nuttig te laten doen. Vooral iets wat ze graag doen en niet omdat ze het moeten. Het is heel fijn om te zien dat de bewoners merken dat ze iets kunnen wat ze vooraf niet dachten. Bewoners komen nu vaak vragen, wanneer mag ik meekomen met jou? We activeren niet alleen de bewoners maar ook de begeleiders. Soms doen begeleiders ook mee met een activiteit, zo hebben we bijvoorbeeld samen T-shirten gebatikt. Dat is ook bevorderend voor de band tussen de begeleider en de bewoner. De begeleiders moeten zich dan geen zorgen maken over het klaarzetten en het opruimen want dat doe ik dan.

Ik merk ook dat als ik er niet ben, ze het echt jammer vinden dat ik er niet ben. We gaan nu bijvoorbeeld met twee bewoners naar de zorghoeve waar we met een hondje mogen gaan wandelen. Dat zijn dingen waar anders geen tijd voor zou zijn.

Karlien: dat verschilt van groep tot groep. Ik werk graag in kleine groepjes. Op dit moment ben ik nog in de fase dat ik mijn bewoners moet leren kennen. Ik ben er gekomen in een periode dat er grote personeelstekorten waren. Ik ben gestart met het letterlijk activeren van onze bewoners. Dus bewoners die niet vaak buiten komen, mee naar buiten nemen. En ik merk dat ze dat nu heel graag doen. Het is leuk om dingen samen te doen met andere paviljoenen.

Hoe ziet jullie dag eruit?

Karlien: dat verschilt van dag tot dag. Ik moet nog leren om ook wat tijd in te boeken voor administratie. Ik ben blij als ik acht bewoners heb kunnen halen om iets mee te doen. De tijd per bewoner verschilt. Soms is dat een uur, soms maar 10 min. Als ik merk dat iemand meer tijd nodig heeft dan voorzien, dan schuiven de andere bewoners allemaal wat verder op. Een wellnessbezoek neemt ook meer tijd in beslag. Soms komen er ook last minute extra bewoners mee.

Elke: ’s ochtends weet ik nooit hoe een dag eruit zal zien. Zo ben ik bijvoorbeeld aan het knutselen en komen bewoners vragen om een koffie te gaan drinken. Als daar tijd voor is, doen we dat gewoon.

Els: bij mij zijn dat vaste momenten en vaste bewoners. Mijn bewoners weten dat ik kom en ze zitten dan ook echt te wachten op mij. Dus ik kan niet flexibel omgaan met de invulling van de tijd. Ik zie ongeveer acht bewoners per dag. De tijd dat we spenderen hangt af van wat er te doen is in de tuin. Meestal is dat 20 a 30 min.

Wim: eigenlijk maakt de tijd niet uit, het is maar dat we iets samen doen. Als je ze terugbrengt en je ziet dat ze een lach op hun gezicht hebben, daar doe ik het voor. Soms zie ik dat het die dag niet werkt, dan is dat zo en hebben we het tenminste geprobeerd. We werken nu wel vaker met bepaalde planningen zodat bewoners weten wat er komt omdat ze structuur nodig hebben maar er is alsnog veel ruimte voor flexibiliteit. Ik ga ook vaak in een leefgroep binnen en kijk wat er op dat moment mogelijk is. Als iemand zich die dag niet lekker voelt, dan neem ik een andere bewoner mee.

Als jullie mogen dromen, hoe zien jullie de toekomst dan?

Karlien: ik droom ervan om met containers te werken. Een container om ons materiaal in te zetten en ééntje om een snoezellokaal van te maken. Kortom, een eigen lokaal waar ik een warme plek kan creëren voor onze bewoners. En, ik zou graag het Hagherockcafe opnieuw openen. Ik hoop dat deze job nog heel lang mag blijven bestaan.

Els: als paviljoen 4 af is hoop ik dat er daar ook een tuin komt en een chalet waar we groenten enzovoort kunnen verkopen. Koken en tuinieren waren altijd al mijn hobby’s. Nu heb ik van mijn hobby’s mijn beroep kunnen maken en dat samen met de bewoners waarvoor ik al 25 jaar zorg. Het is een uitdaging en zware job omdat je elke dag opnieuw creatief moet zijn maar als je iets met passie doet dan is dat puur genieten.

Elke: ik wil onze bewoners graag gelukkig blijven zien en dat ik ’s avonds naar huis kan gaan en denk ‘ik heb de mooiste job van de wereld’. Het heeft me verbaasd hoe snel onze bewoners in mijn hart zitten. Het zijn vaak kleine dingen waarmee je de bewoners een plezier kan doen. Bijvoorbeeld één van de bewoners wou graag naar vrachtwagens kijken. Ik ben met deze bewoner naar de ring gewandeld, we hebben een half uur op een bankje naar vrachtwagens gekeken en teken gedaan dat ze moesten toeteren. Dat is prachtig.

Wim: ik vind het fijn om te zien wat je individueel met een bewoner kan bereiken, dat is zo mooi. De lach, de bewegingen en de emoties die ze laten zien. Bijvoorbeeld bewoners in de wellness die helemaal opgaan in de muziek en de sfeer.

Zien jullie een positief effect op de bewoners?

Karlien: Absoluut. Bewoners die moeilijk buiten kwamen, die je nu toch kan activeren, dat is geweldig.

Els: er moet niets, ze nemen deel omdat ze het leuk vinden. We vertrekken altijd vanuit wat de bewoners leuk vinden. En maken zo een programma op maat. Bijvoorbeeld als een bewoner houdt van wat ruiger werk ga ik hem geen zaadjes laten planten.

Bedankt voor jullie mooie woorden en fijne inzet.